"Do you have kids..?"

Ja tuurlijk! een stuk of 5, ik kom uit Vlaanderen remember, het land van de bospoepers...

Vandaag een zwangere vroedvrouw op bezoek gehad waarmee ik over enkele weken ga samenwerken, een studente verpleegkunde die ongepland, maar wel gewenst zwanger is en een échte Zweedse die niet veel meer dan 'aaa' en 'mm' zei en mij daardoor de slappe lach bezorgde.

Maar eerst even vertellen dat het hier deze ochtend -30 was, maar prachtig weertje! Ik had trouwens zin om met de fiets terug naar huis te rijden en buiten dat naar mijn gevoel mijn vingers niet meer aan mijn handen hingen en mijn tenen niet meer aan mijn voeten viel dat eigenlijk nog heel goed mee. (lees: met inbegrip van skibril, bivakmuts, muts én handschoenen)

Ik moet bekennen dat ik het gevoel krijg dat ik nu wel het grootste deel van de stage op deze plaats heb gezien. We hebben zowat alles gedaan wat hier gedaan kan worden. Ik mag heel veel doen, maar jammer genoeg geen consultatie zelfstandig leiden. De vroedvrouw heeft nog geen ervaring met studenten vertrouwde ze mij toe en dat is misschien de reden waarom ze liever zelf de consultatie doet. Nuja, ik mag alle observaties en onderzoeken doen maar toch stijgt de honger naar meer en andere ervaringen. Volgende week ging ik normaal naar Teg Vårdcentral, maar Lisbeth vertelde mij vandaag dat er een probleem is en dat ze misschien een andere plaats zal moeten zoeken. We zien wel.

Over vandaag.. die vroedvrouw was wel een toffe maar ik voelde mij niet zo op mijn gemak, wie weet wat ze nu allemaal gaat vertellen over mij op verlos en wie weet met welke vooroordelen ze daar gaan zitten nog voor ik daar begonnen ben.. Maria zei dat ik mij geen zorgen moet maken, maar 'k zat toch met de zenuwen. Bovendien vertelde ze mij dat ze allemaal op de hoogte zijn van mijn komst en dat ze ernaar uit kijken om een mannelijke vroedvrouw op stage te hebben. Dat beloofd....
De verpleegster was wel een toffe. Eerst was ze zo heel in zichzelf gekeerd, maar naarmate de consultatie (van 1,5u) vorderde ontdooide ze precies. Vooral toen de vroedvrouw even iets moest gaan controleren kon ze niet ophouden met vragen stellen en vertellen. Zelfs niet toen de vroedvrouw terug was. :p Het was een interessant gesprek. Veel psychologie, veel ervaringen uitwisselen en uiteindelijk de vraag of ikzelf kinderen heb.
en last but not least, de échte Zweedse die mij de slappe lach bezorgde :) Ik moet nog steeds lachen als ik eraan terug denk. Mevrouw kwam voor een voorschrift voor de pil en veel meer dan 'aaa' (een lage 'a' klank die als bevestiging wordt uitgesproken) en 'mm' (idem) kwam er niet uit. Ik denk dat het een soort dialect was dat mevrouw sprak. Super grappig, op sommige momenten leek het wel een oermens ofzo, precies of ze kon geen andere klanken uitbrengen. :p Op sommige momenten krijg ik mijn klop en moet ik mij serieus concentreren om mee te zijn met het gesprek, maar deze keer was ik klaarwakker en moest ik mij in 101 bochten wringen om niet in de lach te schieten.

Het vreemde is dat ik bij sommige mensen/koppels veel minder moeite heb om te volgen wat ze zeggen dan bij andere koppels. Soms kan ik heel goed volgen met het gesprek en kan ik steeds zonder probleem antwoorden als de vroedvrouw mij vraagt om in te pikken, maar andere keren moet ik telkens verontschuldigend knikken en zeggen dat ik er niet veel van verstaan heb.
Bedankt mevrouw Van den Eede voor de avondcursus, hij komt héél goed van pas!!!

Groetjes!
Stijn