haha, ik moet vandaag wel een berichtje schrijven, al is het maar om te melden dat ik hiermee elke dag van de voorbije week iets geschreven heb. :)

Toch maar een boek uitgeven?

Na Iedere Down Komt Een Up

Gelukkig maar he. :)

Het was een bewogen week die mooi afgesloten is. Vrijdag was het immers mijn laatste dag op Ersboda Familjecentral en het was terug een eindevaluatie om niet gauw te vergeten. Stijn is dus content en zal maandag vol vertrouwen aan een nieuwe stage beginnen. Ben daarnet al eens dag gaan zeggen en heb een rondleiding gekregen. Was blij dat ik dat gedaan heb. Maandag is het beginnen om 6u.45 en mijn uren liggen volledig vast, er zijn namelijk nog twee andere studenten, in tegenstelling tot wat eerst gedacht werd. Beetje jammer, maar als het echt moet kan er wel nog wat in geschoven worden. Ik werk immers tot de dag voor mijn vertrek.

Vandaag een auto gehuurd en naar de "zee" gereden. 't was plezant, maar heb niet veel van de bevroren zee gezien aangezien het hier sneeuwstormt. Maar het heeft wel deugd gedaan!!

Voor de rest gaat alles goed, nog steeds slaaptekort, maar daar zal voorlopig geen verandering in komen. Aangezien ik in de week hele dagen stage loop en amper vrije tijd heb wil ik in het weekend wat genieten en wat mensen ontmoeten. Vroeg gaan slapen past dus niet in het plaatje. :) Ben gisteren trouwens naar het ijssculpturen festival geweest, foto's komen eraan. Ook van vandaag.

Tot later! Cheers!

Heb deze ochtend een babbel gehad met Jonas, de sociaal assistent van het centrum en kersverse vader. Het is ook zijn laatste werkdag vandaag want hij gaat voor zes (!) maanden op ouderschapsverlof.

Hier is het zo dat de ouders 400 dagen betaald ouderschapsverlof krijgen. Dit kunnen ze verdelen onder elkaar en opnemen tot 10 jaar na geboorte. De uitkering die ze krijgen wordt berekend op het loon van het vorig werkjaar. Als je met andere woorden net afstudeerd en zwanger wordt heb je pech, want dan wordt het berekend op het 'student-zijn' en da's maar pover. Er is natuurlijk ook een minimum uitkering voor mensen met een minimumloon of één of andere uitkering en een maximun uitkering.
Bovendien krijg je als koppel nog eens 1500 euro extra wanneer je de 400 dagen exact gelijk verdeeld onder elkaar. Kwestie dat mama en papa elk evenveel bijdragen tot de opvoeding van het kind, redeneert men hier. Men kan het tesamen nemen of apart, dat doet er niet toe.

Ik vind dit een super goed systeem. Want: zoals wij de creche of de onthaalmoeder kennen, kennen ze hier de 'förstskola' of preschool. Dit is een soort creche, maar waar het de gewoonte is dat de ouders (allebei of één vd twee) ook meekomen. Zij doen dan activiteiten met hun kind en worden begeleid door de preschool-teacher. Gemiddeld komen er per dag zo'n 10-15 kinderen naar de preschool, ook de ouders kunnen dus ervaringen en tips uitwisselen onder elkaar.

400 dagen ouderschapsverlof geven dus heel veel mogelijkheden voor het kersverse ouderpaar. Daar kunnen wij nog wat van leren denk ik.

In tegenstelling tot gisteren heb ik vandaag wél een spiraal kunnen plaatsen! Uw eerste spiraal mevrouw? Awel, bij mij ook! :D

't ging super smoooooth en Stijn heeft er een berg zelfvertrouwen bij! :) Dit is wat ik nodig had! woehoew! Let's go, barnmorskastudent Stijn is niet meer te stoppen!

Morgen de laatste dag... oooooooooooooooooooooh... :D van't weekend een autootje huren, een dagske naar de bevroren zee en maandag met volledig opgeladen batterijkes naar verlos!

(...)

Ondertussen lekker gegeten en 't heeft gesmaakt!! Geen kaassaus deze keer maar pureepatatten met groenten en vleesbrood.

Stijn in Sweden heeft even een dipje. Al het schoolwerk, de stage, het leventje als student hier in Umea, het is allemaal een beetje moeilijk te combineren.
Ben vandaag trouwens naar de stageplaats geweest waar ik oorspronkelijk 3 weken zou blijven en op één dag heb ik meer bijgeleerd dan ik in 3 weken op de huidige stageplaats leer.. ook niet echt bemoedigend, maar gelukkig komt dit pas boven één van de laatste dagen. Vrijdag zit het erop en kan ik (eindelijk) op verlos beginnen. Ik heb in de voorbije 6 weken minstens 15 koppels ontmoet die in de komende zes weken een kindje verwachten, dat beloofd!! :)

Nog een klein weerbericht om af te sluiten: Deze ochtend: -28, -15 overdag en -21 in het naar huis rijden. Zon' 20km ten noorden van Umea was het deze ochtend zelfs -36. Het klinkt niet alleen gek, het is ook gek, geloof mij. Zo gek dat het spatbord van mijn fiets deze avond in de terugrit besloot zich erbij neer te leggen. Dan maar zonder.

Slaapwel!

kaassaus = mislukt :( het was nochtans niet de eerste keer. Zou aan het vetgehalte van de kaas liggen volgens een medebewoner.. :'( Nuja, hier wordt geen eten in de vuilbak gegooid, dus 't zal wel lekker moeten zijn!

20min. later...

Nog nooit geweten dat ik op kaassaus moet bijten.. maja, 't was dat of geen eten ;-)

Weer een leske geleerd: koop nooit kaas met een té laag vetgehalte als je kaassaus wilt maken.

In de sneeuw en zon chocomelk drinken bij een temperatuur van -28 = zalig! Maar niet veel langer dan tien minuten vol te houden wegens voeten die bevriezen en chocomelk die kou wordt. :)

De prenatale praktijk zit er bijna op, 'k ga het wel missen denk ik. Het was niet altijd makkelijk om één op één te werken met een vroedvrouw, maar toch, dat schept wel een band en ik heb mij goed geamuseerd op de praktijk. Ook veel bijgeleerd natuurlijk, maar als je dan zo elkaar wat beter begint te leren kennen begin je elkaar ook wel te appreciëren vind ik.

Voor de rest gaat alles goed. Mijn microfoon is nu wel kapot, dus even geen skype, maar dat komt wel snel in orde.

Ohja, 'k heb tolk moeten spelen gisteren. Een koppel uit Parijs was op visite en ze verstonden geen woord Zweeds. Engels slechts moeizaam. Met momenten sprak ik dus drie talen. Engels en Zweeds met de vroedvrouw en Frans met het koppel. Tof en amusant (...) maar vermoeiend. Na een uurtje tolken had ik hoofdpijn!!

Ohja, ik heb trouwens een nieuwe taal uitgevonden: Swengelska.. een samentrekking tussen Zweeds en Engels.. wanneer ik consultaties doe durf ik namelijk nog al eens engels praten met hier en daar een Zweedse zin, kwestie van elkaar optimaal te verstaan he :)

Heb ondertussen ook kennis gemaakt met het systeem van de apotheek hier. Handig ze! Je gaat bij de dokter, hij stelt een diagnose en 'schrijft' indien nodig medicatie uit op z'n computer. Dat wordt dan onmiddelijk naar alle apothekers in Zweden gestuurd, waar jij dan met je identiteitskaart je medicatie kan gaan ophalen.

Allé, nu ga ik wat eten klaarmaken. 't zal macaroni met hesp- en kaassaus worden. (op een proper aanrecht, want rara wie heeft de korridor-week... IKKE!! :) )

Salu!

p.s.: morgen spiraal-dag, ben benieuwd!

StijninSweden heeft het moeilijk met al dat schoolwerk.. waarom kan ik nu gewoon es niet genieten van het hier zijn?

Nieuw fenomeen:

met nat haar buiten komen en na 5 minuten opmerken dat je nooit meer gel hoeft te kopen..

(nota: enkel van toepassing bij temperaturen van -15°C of lager, de garantie vervalt wanneer deze voorwaarden niet in acht genomen worden.)

Snooze-knop = DANGER !!

Ze zouden electriciteit op de snooze knop moeten zetten, telkens wanneer je op snooze drukt zou je een shok moeten krijgen waardoor je direct wakker bent !!

Zoals ik gisteren al zei, voor alles een eerste keer, ook voor overslapen dus. Vanmorgen werd ik wakker om tien na zeven, waarschijnlijk heb ik de tweede snooze niet gehoord, terwijl de bus om half acht vertrekt.
Er is zo'n wet (met dank aan deheer Murphy) die zegt dat wanneer één iets fout gaat, alles fout zal lopen. en zo ging het ook, de bus was twee minuten te vroeg (en ik heb die twee minuten echt wel nodig) waardoor ik met een nuchtere maag een sprintje moest inzetten. Ik heb mijn fika-banaan dan maar op de bus opgegeten.
Gelukkig zat Anna-Klara op dezelfde bus, anders was ik zeker vergeten dat we elke vrijdag naar het gezondheidscentrum gaan om uitstrijkjes te nemen. Da's tien minuten wandelen van het familiecentrum.
éénmaal daar aangekomen merkte ik dat mijn schoenen nog in het familiecentrum lagen.. ik dus naar daar en zo kon ik 20minuten later ook beginnen.
Heb niet zoveel kunnen doen vandaag, maar diegene die ik mocht doen waren op één na allemaal 'moeilijke' gevallen. Dat maakt het ook wel interessant natuurlijk, maar 't is niet leuk om de vroedvrouw te moeten vragen om over te nemen. Die haalt dan haar trucendoos boven en dan lukt het wel. 'T is grappig én leerrijk om te zien hoe ze met verschillende attributen en methoden slaagt in haar opzet.

Sebiet middagpauze. Eindelijk een beetje eten !! Het zal mij geen twee keer overkomen dat ik door mijn wekker slaap (of de snooze-knop nog gebruik) !!

voor alles een eerste keer..

ho ho ho ho how a a a a are you doing? Ja ja ja jag heter Stijn, vä vä välkommen! :p zo ging het dus NIET. :) Ok, het was wel even spannend en ik heb mij niet kunnen houden aan de vooropgestelde 30min. maar ik heb er wel een goed gevoel bij. Eerst beetje praten over de zwangerschap, dan de observaties uitvoeren en daarna een afspraak maken voor volgende keer. Nu, de eerste vrouw voelde zich moe en vertelde dat ze zo in slaap zou kunnen vallen in de zetel, dus dan heb ik wel de Hb (cappilair) gecontroleerd en aangezien die vrij laag was heb ik ook een bloedafname gedaan om het S-Ferritine te controleren, dus vandaar dat het wat langer duurde denk ik.

Ik ben blij dat ik gisteren al eens de consultaties overlopen heb want ik vind dat je echt wel bij de pinken moet zijn bij zo'n consultatie. Het is echt wel de taak van de vroedvrouw om constant opmerkzaam te zijn en pathologie op te sporen.

Ze vertelden ook over hun vorige zwangerschappen en 'k vind het opmerkelijk hoe verschillend deze blijken te zijn. Straks nog één consultatie en misschien morgen ook nog een dagje. zou leuk zijn want ik vind het razend interessant. Zelf praten en vragen stellen is veeel leuker dan gewoon luisteren! :)

Het is fijn om een barnmorska te zijn! :P

yes yes!! :D EINDELIJK!!

't is niet zo mooi om blij te zijn wanneer iemand ziek is, maar deze keer heb ik een goeie reden! :)

Vandaag was de andere vroedvrouw immers ziek en morgen komt ze ook niet terug (en hopelijk vrijdag ook niet:p)! Vandaag hadden ze haar consultaties verplaatst, maar morgen blijven ze staan... want... Stijn mag ze doen! Ok, 't is enkel in de voormiddag want in de namiddag gaf ze nl gezien GVO maar na altijd te moeten toekijken hebben mag ik nu eindelijk zelf eens een paar consultaties uitvoeren! Niet dat ik anders op mijn lui gat zit he, maar de helft van de tijd wordt er gepraat en da's heel moeilijk om constant geconcentreerd te blijven. 'k moest vanavond na de consultaties eens de consultaties van morgen bekijken op de computer en de vroedvrouw was verbaasd dat ik alles zo snel vond, ja wat wil je, 't is wel in't Zweeds, maar hoeveel keer zou ik het haar al niet zien doen hebben.. :) 'k heb er zin in!!

Voor de rest is het hier KOUD!! 'k weet niet hoe het komt, maar deze week heb ik het er heel moeilijk mee, ik lijk maar niet op te warmen. Ik moest daarnet even de stad in en het leek wel -40. Ook ga ik terug met de fiets naar de stage. Het is minder ver dan een aantal weken geleden, nu zo'n 25min. fietsen, maar ik kom telkens als een ijssculptuur toe. Zelfs met dikke handschoenen aan lijkt het alsof er duizend pinnekes in mijn vingers gestoken worden. en net voor ik aan kom lijkt mijn hoofd te ontploffen. Ok, het is gemiddeld kouder dan toen ik vorige weken met de fiets ging, maar zo koud.. Nuja, sebiet een warme douche. Dat doet enorm veel deugd! Merci voor de tip! ;-)

Voor de Vlaamse Barnmorska: hier geen screening voor toxoplasmose of CMV, Asymptomatische Bacteriurie hangt af van de vroedvrouw, wel telkens gluc/prot en bloedglucose en hb. slechts één prenatale echo (op 20w). Eerste bezoek = 90min., tweede bezoek = 60min., daarna telkens 30min. Geen moederboekje (=jammer!).

van't weekend meer nieuws.

Zelfs hier in Zweden spreken ze over het treinongeval in Halle. De vroedvrouw sprak er mij vanmorgen over aan. Ze had gisteren beelden gezien op de televisie en ze was er echt nie goe van.
Zo zie je maar. We hebben er dan eventjes over gesproken en ze hoopt dat de zwaargewonden erdoor komen.

2010 is al een paar keer heel slecht ingezet. Hopelijk blijft het hierbij.

Verslagje van de week

(10:30am)
hallo hallo

het is eventjes geleden dat ik hier nog iets achtergelaten heb. Ik bevind mij nu in de Vardcentral van Ersboda waar we cellprov (uitstrijkje) doen. Ben al drie keer geweigerd, maar de keren dat het geen probleem is mag ik wel alles doen. We hebben nu een kwartiertje pauze en de vroedvrouw is verslagen aan´t schrijven, dus ik dacht: ik zet er mij ook maar even aan.

Het was me het weekje wel. Maandag begonnen op een nieuwe stageplaats en als ik eerlijk mag zijn, ik zag het van in het begin al niet goed zitten om hier drie weken stage te lopen. De vroedvrouw waarmee ik nu samenwerk, Anna-Klara heet ze, heeft, laten we maar zeggen 'andere werkmethoden' dan mijn vorige mentor. Ze hebben hier onlangs een nieuw computerprogramma ingevoerd en het wordt hier met bijzonder weinig enthousiasme onthaald.

(...) jepla, weer twee keer geweigerd. Het lijkt wel alsof de vrouwen in de wachtzaal elkaars gedrag overnemen.

Nuja, het nieuw computerprogramma.. Anna-Klara heeft veel moeite om dit onder de knie te krijgen waardoor ze dus veel tijd doorbrengt achter het computerscherm. Da's voor mij natuurlijk niet zo leerrijk, maar dan benut ik mijn tijd met het versnipperen van haar berg papier. (de papierversnipperaar neemt slechts enkel bladen per keer en elke vijf minuten moet ik er es mee gaan wandelen in de sneeuw wegens oververhit, ik begrijp dus wel waarom ze hem niet gebruikt.)
Je kan dus wel begrijpen dat ik mij maandag en dinsdag meermaals de vraag stelde of dit wel een leerrijke stage zou worden.
Woensdag mocht ik terug naar de jeugdkliniek. Da's Anna-Klara haar vrije dag, dus moeten ze een andere babysit zoeken voor mij... Ook daar was het heel rustig, 'k had reeds vroeg gedaan en daar de jeugdkliniek in het centrum van Umeå ligt ben ik dan maar eens de 'system bolaget' gaan verkennen.

System bolaget is de 'liquor-store', ik weet niet goed welk het gepate woord is in het Nederlands. Hier in Zweden is het verboden om alcohol (tot 3,5%) te kopen onder de 18 jaar en meer dan 3,5% onder de 20 jaar. Om system bolaget binnen te raken moet je dus minstens 20 zijn, het lichte bier verkopen ze ook in de supermarkt.
Ik denk dat de staking in België er voor een groot deel tussen zit, maar iets anders dan Leffe kon ik hier niet vinden. Niet dat ik dat erg vind hoor, zeker voor de prijs van 17SEK (1,5euro) per flesje hoor je mij niet klagen!!

Ondertussen is de temperatuur hier terug gedaald tot -20, schijnt de zon door de ramen en als je naar buiten kijkt doet de weerkaatsing in de sneeuw pijn aan je ogen. Ik kijk al uit naar Kiruna! Ohja, dat heb ik nog niet verteld.. eind maart komt de mama naar hier voor een weekje. We gaan dan een auto huren en trekken zo'n 700km noordwaarts naar een stadje genaamd Kiruna. Het is een aanrader door de mensen hier en schijnt echt de moeite waard te zijn. Voor mij zal het vooral een moment van rust en genieten zijn. Overdag zit ik immers heel de tijd binnen en kan ik niet veel genieten van het mooie weer.
Het dagen worden ook alsmaar langer en dat valt echt op. Elke dag is het 8 minuten langer licht, per week is dat dus 20min. vroeger licht 's morgens en 20min. later donker 's avonds. Op de vier weken dat ik hier nu ben is het nu dus 3u. langer licht, en geloof mij, dat doet deugd!

(5:00pm)
Ondertussen ben ik thuis en het is nog steeds niet helemaal donker. 'k ben moe! Na de lunch vanmiddag zijn we (Anna-Klara en ik) een wandeling gaan maken in de sneeuw. 't was echt veel te mooi weer om binnen te zitten. Ik was verbaasd hoeveel warmte de zon gaf en Anna-Klara vertelde mij dat ze in April, als het wat warmer is in bikini in de sneeuw gaan picknicken. In plaats van een laken leggen ze dan een elandenhuid waar ze op zitten. De combinatie van de zon op je huid en de sneeuw rondom schijnt heerlijk te zijn. Rare mensen die Zweden.. :)

Gisteren was het carnaval. 'k weet niet of er reeds foto's op facebook staan, 'k ga sebiet es kijken. Natuurlijk word dat hier niet zo gevierd als bij ons in Oilsjt, ma 't was toch plezant. Ik was "verkleed" als dokter met aan elke arm een verpleegster op hoge hakken :p De muziek was wel niet denderend en ik kon niet zo heel lang blijven (had véél operaties in de ochtend...) maar de pre-party bij één van onze buddys maakte veel goed. 'k heb ze Belgisch bier voorgeschreven...

Eindelijk weekend! 'k ga niet weg, volgende week trouwens ook niet, het wordt eens tijd om es goe door te werken aan de bachelorproef en wat bij te slapen. De voorbije week was echt rampzalig wat slaap betreft. Altijd maar wakker worden rond drie uur 's nachts en dan denken dat ik mij overslapen heb.. leuk is anders.

'k ga es kijken wat ik vanavond kan klaarmaken. Suggesties zijn trouwens altijd welkom!!

Groetjes!

Dag 24:

Over leuke mensen, één uur aanschuiven in de rij zonder ID én Litouwse koffie en vooral: Litouwse wodka




Coming soon

(...)

Ik was sprakeloos...

't was vandaag mijn laatste dag op Backens Familjecentral met vroedvrouw Maria. Het was een drukke dag. Hij begon wel met telefontid (da's anderhalf uur dat mensen kunnen bellen als ze vragen hebben of een afspraak willen maken, da's elke voormiddag en de vroedvrouwen wisselen af), dit betekent dus voor mij anderhalf uur niets doen. Begon al goed dus.

Na de telefontid kwam echter de éne vrouw na de andere. één zwangere maar, maar de rest waren vrouwen die over contraceptie kwamen praten of anticonceptie wilden laten plaatsen. Het grappige was dat ik een aantal van hen al op consultatie was tegengekomen, dat was dus wel plezant.

In de namiddag was het terug cellprov-tijd. Uitstrijkjes nemen met andere woorden. Deze keer wou Maria mij blijkbaar zoveel mogelijk laten doen. Na één uur had ik reeds vier uitstrijkjes genomen op 6 vrouwen die gepasseerd waren. Na dat uur moest ik even verhuizen naar de keuken, de vereiste concentratie eiste zijn tol. Na 10min. stond ik echter terug tussen de beensteunen. Maria stelde mij voor bij het binnenkomen en vroeg aan de vrouw of ze het ok vond dat ik het uitstrijkje deed. Voor de meeste was het geen probleem. Ik schat dat ik er een tiental gedaan heb van de in totaal vijftien vrouwen die langs kwamen op 2,5 uur tijd. Het systeem hier is dat de vrouw elke drie jaar een oproep krijgt om op een welbepaalde dag en uur naar de vroedvrouw te gaan voor een uitstrijkje. De meeste vrouwen volgen dit ook zeer consequent op zo blijkt. Ik moet zeggen, ik was onder de indruk, 't is niet zo makkelijk als het lijkt, geloof mij, zeker niet met de wegwerp-specula die ze hier gebruiken.

Om vier uur kwam er nog een vrouw voor een nieuw spiraaltje en zo heb ik in deze drie weken toch nog overuren geklopt. :)
en dan was het zover, we moesten afscheid nemen, voor de meesten onder ons geen grote gebeurtenis, ware het niet dat je drie weken aan één stuk met dezelfde vroedvrouw samen werkt en dat dan ook nog eens iemand is die jou inspireert en waar je enorm naar opkijkt. Na nog een fotootje getrokken te hebben ter herinnering liep barnmorska Maria naar haar bureau en haalde er een pakje uit dat ze met een glimlach en ja, tranen in haar ogen aan mij gaf... ik wist echt niet wat zeggen. Bij ons is het de gewoonte dat de student op het einde van de stage iets aan de vroedvrouwen geeft ter bedanking, maar nu was het omgekeerd en ik kon geen woord uitbrengen. Ik had moeite om niet in het Vlaams te beginnen. Wat ze toen zei is niet voor publicatie vatbaar, maar heeft mij wel enorm geraakt... snif snif... :)

Na een dikke knuffel en duizendmaal 'Tack tack' sloot ik de deur van Backens Familjecentral achter mij en liep ik met een leeg hoofd naar de bushalte. Dit was de omgekeerde wereld, maar hij voelde zooo goed!

"Do you have kids..?"

Ja tuurlijk! een stuk of 5, ik kom uit Vlaanderen remember, het land van de bospoepers...

Vandaag een zwangere vroedvrouw op bezoek gehad waarmee ik over enkele weken ga samenwerken, een studente verpleegkunde die ongepland, maar wel gewenst zwanger is en een échte Zweedse die niet veel meer dan 'aaa' en 'mm' zei en mij daardoor de slappe lach bezorgde.

Maar eerst even vertellen dat het hier deze ochtend -30 was, maar prachtig weertje! Ik had trouwens zin om met de fiets terug naar huis te rijden en buiten dat naar mijn gevoel mijn vingers niet meer aan mijn handen hingen en mijn tenen niet meer aan mijn voeten viel dat eigenlijk nog heel goed mee. (lees: met inbegrip van skibril, bivakmuts, muts én handschoenen)

Ik moet bekennen dat ik het gevoel krijg dat ik nu wel het grootste deel van de stage op deze plaats heb gezien. We hebben zowat alles gedaan wat hier gedaan kan worden. Ik mag heel veel doen, maar jammer genoeg geen consultatie zelfstandig leiden. De vroedvrouw heeft nog geen ervaring met studenten vertrouwde ze mij toe en dat is misschien de reden waarom ze liever zelf de consultatie doet. Nuja, ik mag alle observaties en onderzoeken doen maar toch stijgt de honger naar meer en andere ervaringen. Volgende week ging ik normaal naar Teg Vårdcentral, maar Lisbeth vertelde mij vandaag dat er een probleem is en dat ze misschien een andere plaats zal moeten zoeken. We zien wel.

Over vandaag.. die vroedvrouw was wel een toffe maar ik voelde mij niet zo op mijn gemak, wie weet wat ze nu allemaal gaat vertellen over mij op verlos en wie weet met welke vooroordelen ze daar gaan zitten nog voor ik daar begonnen ben.. Maria zei dat ik mij geen zorgen moet maken, maar 'k zat toch met de zenuwen. Bovendien vertelde ze mij dat ze allemaal op de hoogte zijn van mijn komst en dat ze ernaar uit kijken om een mannelijke vroedvrouw op stage te hebben. Dat beloofd....
De verpleegster was wel een toffe. Eerst was ze zo heel in zichzelf gekeerd, maar naarmate de consultatie (van 1,5u) vorderde ontdooide ze precies. Vooral toen de vroedvrouw even iets moest gaan controleren kon ze niet ophouden met vragen stellen en vertellen. Zelfs niet toen de vroedvrouw terug was. :p Het was een interessant gesprek. Veel psychologie, veel ervaringen uitwisselen en uiteindelijk de vraag of ikzelf kinderen heb.
en last but not least, de échte Zweedse die mij de slappe lach bezorgde :) Ik moet nog steeds lachen als ik eraan terug denk. Mevrouw kwam voor een voorschrift voor de pil en veel meer dan 'aaa' (een lage 'a' klank die als bevestiging wordt uitgesproken) en 'mm' (idem) kwam er niet uit. Ik denk dat het een soort dialect was dat mevrouw sprak. Super grappig, op sommige momenten leek het wel een oermens ofzo, precies of ze kon geen andere klanken uitbrengen. :p Op sommige momenten krijg ik mijn klop en moet ik mij serieus concentreren om mee te zijn met het gesprek, maar deze keer was ik klaarwakker en moest ik mij in 101 bochten wringen om niet in de lach te schieten.

Het vreemde is dat ik bij sommige mensen/koppels veel minder moeite heb om te volgen wat ze zeggen dan bij andere koppels. Soms kan ik heel goed volgen met het gesprek en kan ik steeds zonder probleem antwoorden als de vroedvrouw mij vraagt om in te pikken, maar andere keren moet ik telkens verontschuldigend knikken en zeggen dat ik er niet veel van verstaan heb.
Bedankt mevrouw Van den Eede voor de avondcursus, hij komt héél goed van pas!!!

Groetjes!
Stijn