Ook de vluchten van dinsdag zijn gecancelled.

Plan-B = een combinatie van de nachttrein en de auto. Dit vraagt twee dagen reizen, dus vrijdag zal ik thuis zijn.

tot gauw!

enjoying the day.

DUE FLIGHT# ROUTE STATUS
2210 FR 9566 Stockholm Skavsta - Brussels (Charleroi) DELAY
cancelled due to icelandic volcanic activity - passengers re-accommodated on next available flights

Katastroof!

Nu mag ik het wel zeggen he, maar weet je dat ik de allereerste dag dat ik stage deed op verlos mij had overslapen.. was twee uur te laat op dienst.

Nu, de laatste stagedag had ik een eindevaluatie om tien uur deze ochtend en wat denk je dat er gebeurd is... juist... overslapen!!

Maar, ik kan het uitleggen, 't is nie mijn fout!! :p Gisteren na de lasershoot kreeg ik een smsje van iemand die vroeg of ik niet nog eens langs kwam om nog keer te babbelen voor ik vertrek. Maar eens ik daar in de living binnen stapte werd ik verrast door de tofste bende erasmusstudenten die ik ken! :) 't was echt plezant en helemaal onverwacht!! en het deed deugd!

Dus vandaar dat ik nog een beetje moe was deze ochtend :) en aangezien ik dacht dat ik toch maar in de namiddag moest werken maakte ik mij geen zorgen. :)

Ondertussen is ook die eindevaluatie achter de rug en 'k ben heel welkom om terug te keren als ik afgestudeerd ben. 'k heb zelfs een briefje meegekregen van een moeder die zei dat ze zo content was van die 'praktikant fran Belgien'. :))

't is gedaan. Morgen kuisen en inpakken. Vrijdag weg wezen. Tot heel gauw nu!

Morgen de laatste dag op förlossningen in het Norrlands Universitetssjukhus in Umeå. 'k ga het missen!!

Vandaag zijn we met de buddygroup gaan lasershooten, 't was plezant, maar ook dit was de laatste keer dat ik sommige mensen gezien heb.

't gaat pieken donderdag en vrijdag... !! (en zaterdag én zondag)

Tot gauw...

Nog een kleine week, vrijdag kom ik naar huis.

Ik moet eerlijk toegeven, 't was hier mooi, 't was hier super en ik ga het enorm missen, maar ik verlang ernaar om terug naar huis te komen. Home sweet home...

Nog drie dagen volle gas geven op verlos, dan de valies pakken en hier een dweilke slaan voor de volgende en dan het vliegtuig op!

Tot gauw! ;-)

Een 5e nacht?

Nee danku! Ik kwam eigenlijk juist mijn papieren laten ondertekenen...

en dan vroeg de vroedvrouw mij om in te springen want 't was super druk. en wie kan daarop neen zeggen?? :) Ik alleszins niet!

Heb dan maar nog een bevalling gedaan. 't was een goedje! Maar daarna was ik toch rap terug naar huis waar een REUZE grote pizza en mijn laatste koude DUVEL (bewaard voor een speciale gelegenheid) op mij lagen te wachten! :) Mooi mooi! Nr. 24 in Zweden is een feit!

4e nacht

Rond drie uur stond ik op het punt om naar huis te gaan en te gaan slapen. Een hele nacht niets doen, daar word je moe van!

Gelukkig heb ik dat niet gedaan want om kwart na drie kwamen er twee koppels binnen. We hadden ze reeds gezien in de vooravond, maar hadden ze terug naar huis gestuurd, nu waren ze echter in volle arbeid.
Om 5u55 werd dan een mooie zoon geboren. Hij had het wel heel lastig de laatste vijf minuten, de hartslag bleef op 65sl./min wegens een omstrengeling van de navelstreng, maar gelukkig heeft hij dit niet lang moeten verduren. Een half uurtje en drie hechtingen later lag hij al vredig bij mama te drinken. Dit kleine, onschuldige wezentje is een wondertje, net zoals alle andere kleine mirakeltjes die elke dag de veilige thuishaven van mama's baarmoeder inruilen voor deze soms harde wereld. Het lijkt soms alsof de tijd stil staat in de kamer. Alles wat buiten gebeurd heeft plots geen belang meer, dit kleine kind ligt zo ontzettend onschuldig, veilig, maar ook kwetsbaar te drinken bij de moeder terwijl de papa met blinkende ogen vol trots naar zijn vrouw en zijn zoon kijkt. Hij heeft nooit veel gezegd, maar het was overduidelijk dat hij deze moment, dit proces met elke cel van zijn lichaam doormaakte.

Het is een voorrecht als vroedvrouw (in spé) om hierbij aanwezig te zijn. Soms vergeet ik het even wat dit moet betekenen voor de ouders. Toen ik hier de eerste weken mijn eerste bevallingen deed was ik zelf ook enorm enthousiast en na elke bevalling moest ik nog een half uurtje 'bekomen van de emotie'. Ik deed de bevalling samen met de vroedvrouw, we coachen tezamen met de papa en zorgen voor een traumatoloze bevalling. De ouders waren onder de indruk, ik was onder de indruk en ik voelde mij een stuk verbonden met hen. Nu, bij opname, stelt de vroedvrouw zich voor, maar trekt zich dan terug. Het is dan aan mij om deze (schijn)verantwoordelijkheid, zoals sommigen voor mij het ook reeds verwoordden op mij te nemen en actief met het koppel bezig te zijn. Het is een stuk meer technisch handelen ook. Goed contact hebben met het koppel is één ding, maar goede technische handelingen stellen is natuurlijk ook belangrijk, des te meer de vroedvrouw er meestal niet bij is om te checken of ik juist ben. Wanneer ik het dan nodig acht roep ik de vroedvrouw en de undersjuterska erbij. Meer dan assisteren zal de vroedvrouw echter niet doen. Als het moet zal ze mij corrigeren, maar overnemen staat niet in haar woordenboek. Snap je wat ik bedoel, de weg die ik in deze zes weken heb afgelegd is enorm. Als vroedvrouw moet je constant al je zintuigen gebruiken en moet je overal bij zijn. Nu heb ik het gevoel dat ik heel technisch aan't leren ben, zo heb ik niet meer 'den bibber' net na de bevalling maar doe ik door tot wanneer alles in orde is. 'k moet mezelf wel verplichten om soms eventjes, net na de bevalling stil te staan en te beseffen dat dit voor mij de zoveelste bevalling is, maar voor het koppel hét moment is waar ze negen maanden, zoniet langer naartoe geleefd hebben.

Nog drie dagen te gaan,ik ga het hier missen!! Wat zal het onrealistisch zijn om maandag op de schoolbanken te zitten en de lessen te volgen. 'k zal daar alleszins zitten met een héle grote rugzak vol intense ervaringen die hun invloed wel zullen hebben op mijn verdere pad.

Tot gauw, 't is nu echt niet lang meer!

3e nacht = lange nacht!

maarja, ik kan toch moeilijk midden in de strijd de heldin en haar held in de steek laten...

ben dan maar gebleven. 't was een eerder kleine jongeman met een gezond kleurtje. Hopelijk kan ik nu goed en lang doorslapen want zal het nodig hebben.

tot gauw!

ok ok, ik zal wel opstaan...

Waarom word ik hier nooit gebeld en nu dat ik overdag moet slapen twee keer...?

Die moeten ook wat gedacht hebben, zo'n stem.. Maar 't is duidelijk he, ik zal dan maar opstaan zeker? :) Je brein zo snel moeten opstarten heeft zo zijn gevolgen..

2e nacht was super kalm = boooooring! Laat die baby's nu maar komen in de volgende nacht! Ik ben er klaar voor!

1e nacht

Uit verveling lachgas geprobeerd om 5 uur in de ochtend. Was geen goed idee.

1 bevalling gedaan (voor mijn experiment), 't was een mooie, natuurlijke spontane bevalling van een dochter wiens mama reeds 42 was. Inga problem!

Slaapwel!

wok met SWEET chili saus = HOOOOOOOOOOOOOOOOOOOT !!!!

Ik wou eens een andere saus proberen... "Wanneer gaat dat brandalarm hier af zeg???" AUW! *snif *snif sweet please!

Ik sta op het punt om mijn nachten te beginnen en 'k heb nu al een 'burn out'. :)
4 nachten in totaal. Van 21u tot 7u. Ik ben eens benieuwd wat het gaat geven.

Allé, ik ben dan weg, de Zweedse brandweer eens gaan lastig vallen.. *snif *snif (de volgende keer zorg ik dat ik ook een potteke rijst klaarmaak, noodles verzachten de pijn niet echt)

Het lijkt wel de week van de dubbele shiften..

als ik vroegdienst heb valt dat nog goed mee, maar bij laatdienst wordt het dan toch echt wel laat.

Nuja, 't was de moeite waard. Ik heb net mijn 30e bevalling neergezet. Nog tien te gaan!

Nu ga ik slapen! Gott natt! Sov gott! Vi ses i morgon! (zie, zelfs mijn Zweeds trekt op niet veel.. vol spellingsfouten!)